Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Blitum bonus-henricus & Ludwigia peploides

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

fotò
fotò
Jussìo(-fausso-bourtoulaigo-d'aigo)

Ludwigia peploides

Onagraceae

Nom en français : Jussie rampante.

Descripcioun :
La jussìo es uno planto envahissènto que trachis dins lis aigo morto e li roubino. Nous vèn d'Americo de l'uba e pren la plaço, pau à cha pau, de nòsti planto d'aigo. Se recounèis à si flour jauno, si fueio lusènto e à si lòngui cambo pegouso. Isto uno meno proche, la jussìo-di-gràndi-flour qu'a d'estipulo en pouncho e pas redouno e que li petalo se recuerbon. La subsp. qu'es au nostre, ié dison montevidensis (2n = 16).

Usanço :
A bessai d'ùni prouprieta mau couneigudo, mai s'avès lou courage, la fau derraba tre que n'en vesès.

Port : Erbo
Taio : 0,2 à 2 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ludwigia
Famiho : Onagraceae


Ordre : Myrtales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Jun à nouvèmbre

Liò : Aigo - Roubino - Ribiero - Palun
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Óurigino neoutroupicalo
Ref. sc. : Ludwigia peploides (Kunth) P.H.Raven, 1963

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
CC
C
C
ges
ges
ges
ges

Blitum bonus-henricus & Ludwigia peploides

RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò

Coumpara Jussìo(-fausso-bourtoulaigo-d'aigo) emé uno autro planto

fotò